Produkcja rybacka.
– Jednym z elementów zagospodarowania stawu rybnego obok walorów pozaprodukcyjnych jest dążność do uzyskania określonego dochodu.
Hodowcy ryb w wielu przypadkach kierują się doświadczeniem nabytym w produkcji poza rybackiej ( rolniczej czy usługowej ) podejmując często ryzykowne decyzje. Z braku doświadczenia o rybactwie kierują się niejednokrotnie intuicją , która nie zawsze przynosi sukces gospodarczo – hodowlany .
Z tego względu konieczna jest znajomość podstawowych i niezbędnych reguł kalkulacji ekonomicznej mających zastosowanie w małych obiektach rybackich . Konieczna jest znajomość podstawowych kosztów oraz ich udział w produkcji ryb.
KOSZTY .
Wstępem do oceny opłacalności każdego przedsięwzięcia , w tym także produkcji ryb w stawach jest znajomość podstawowych kosztów.
Dzielą się one na koszty stałe i zmienne . Koszty stałe zachowują tę samą wielkość w trakcie całego okresu produkcyjnego i są niezależne od liczebności ryb w stawie i wielkości prowadzonej produkcji . Zalicza się do nich odpisy amortyzacyjne , podatki stałe, czynsze dzierżawne , opłaty od środków trwałych i inne stałe opłaty.
Amortyzacja – jest to stopniowe przenoszenie poniesionych kosztów produkcji w określonym czasie . Amortyzacji podlegają wszystkie środki trwałe , tzn. środki produkcji oznaczonej wartości pieniężnej , które nie zużywają się w jednym sezonie produkcyjnym. Należą tu wszystkie budowle i urządzenia stawowe ( groble , mnichy ) kosiarki, maszyny , budynki , ogrodzenia itp.
Koszty zmienne to koszty zmieniające się ze zmianą profilu lub zakresu produkcji . W chowie stawowym to koszty obsady , pasz , nawozów , leków, paliwa, energii elektrycznej , drobnych usług itp.
W kalkulacji ekonomicznej produkcji rybackiej konieczne jest posługiwanie się jeszcze dwoma terminami : koszty jednostkowe i całkowite.
Koszty jednostkowe to koszty przypadające na jednostkę produkcji rybackiej np. na 1 kg lub tonę wyprodukowanych ryb.
Koszty całkowite stanowią sumę poniesionych kosztów stałych i zmiennych .
Przez całkowite koszty produkcji – należy rozumieć koszty dotyczące działalności całego obiektu stawowego , związane zarówno z wykorzystaniem środków trwałych i obrotowych.
STRUKTURA I WYSOKOŚĆ KOSZTÓW.
Zarówno struktura jak i wysokość ponoszonych kosztów produkcji stawowej różnić się będzie min w gosp. o różnej wielkości oraz poziomie technologii produkcji.
Duże gospodarstwa stawowe – powyżej 100 ha najważniejsze rodzaje kosztów obrotowych to koszty płac , pasz, amortyzacji , stanowiący z reguły ponad połowę ponoszonych kosztów. Uwagę zwracają zwłaszcza wysokie koszty paszy ( średnio 31,3 % ) , które zależnie od poziomu intensyfikacji produkcji i żywienia stanowić mogą nawet połowę i ( więcej ) kosztów całkowitych.
W tej pozycji upatrywać należy największych możliwości oszczędności środków finansowych , poprzez stałe doskonalenie kultury środowiska oraz zmniejszenie zużycia paszy na jednostkę produkcji ( 1 kg karpia )
PRÓG RENTOWNOŚCI PRODUKCJI .
Podstawowym wskaźnikiem rentowności przedsięwzięcia jest próg rentowności , mówiący ile ryb trzeba wyprodukować i sprzedać , żeby nie stracić zainwestowanych pieniędzy. Inaczej mówiąc aby koszty i dochody były co najmniej równe.
Biznesplan w rybactwie .
Jeśli osoba zainteresowana rozwinięciem produkcji rybackiej chce zaciągnąć kredyt bankowy lub uzyskać fundusz państwowy lub zagraniczny – konieczne jest złożenie wniosku wraz z biznesplanem.
Elementy składowe biznesplanu .
Powinien on zawierać stałe, określone elementy , które są modyfikowane w zależności i charakteru przedsięwzięcia i potrzeb przyszłego partnera w interesie.
Do podstawowych elementów należą :
– cel i zakres przedsięwzięcia ( tu : produkcji )
– historia gospodarstwa rybackiego
– końcowy produkt lub rodzaj usług
– rynek , klienci, konkurencja
– wykonawcy i zarządzenia
– procesy produkcji i organizacja usług
– sposób finansowania i ocena efektywności ekonomicznej
– forma prawa gospodarstwa
– potencjalnego ryzyka i zagrożenia
– załączniki
Przedsiębiorstwa rybackie w systemie marketingu .
Przedsiębiorstwa te różnią się w sposób zasadniczy od przedsiębiorstw rolnych czy zootechnicznych produkujące surowce spożywcze. W gospodarstwach rybackich nie ma alternatywy co produkować ( mięso- mleko-skóry ) , gdyż jest jedno zapotrzebowanie na określony produkt jakim jest ryba.
W przypadku gospodarstw karpiowych jest to świąteczny karp , stosunkowo jeszcze rzadko sprzedawany w lecie. Dlatego w działaniach gosp. rybackiego na rzecz zbytu można wyróżnić :
– kontakty i umowy z pośrednikami odbierającymi ryby
– bezpośrednia sprzedaż blisko rynków zbytu i przyjęcie w zamian za większy zysk funkcji marketingowych pośredników obejmujących magazynowanie i przewóz ryb.
WYMAGANIA I POTRZEBY KONSUMENTÓW RYB:
Wobec restrukturyzacji gosp. narodowej , w tym rolnictwa z rybactwem oraz silnego zróżnicowania zamożności nabywców, pełna znajomość potrzeb i wymagań polskiego konsumenta ryb aktualnie nie jest znana. Znane są jedynie fragmentaryczne wiadomości z tego zakresu i to na ograniczonym terytorium kraju.
Popyt na ryby charakteryzował się następującymi cechami :
Najczęściej konsumenci kupowali karpie i pstrągi i to kilka razy w roku ( 37 % odpowiedzi ) kilka razy w miesiącu ( 19 % ) , a nawet raz w tygodniu ( 6 % )
Poza pstrągiem i karpiem stosunkowo najczęściej kupowane były tanie gatunki ( płoć , leszcz, okoń ) , dostosowane do kieszeni konsumenta.
Polscy konsumenci najczęściej widzieliby w sklepach karpie 20 % , pstrągi 17 5 oraz węgorze 14 %. W dalszej kolejności dość znacznym popytem cieszy się tradycyjnie sielawa , sandacz, szczupak ( po 10-11 % ) stosunkowo najmniejszy popyt miałyby : liny, konie , sieja, leszcze i płocie .
Interesujące ,że ryby roślinożerne ( amur , tołpyga ) nie znalazły uznania .
Wszystkie te ryby klienci najchętniej kupowaliby w sklepach rybnych 64 % nieliczni tylko widzą możliwość sprzedaży ich w sklepach spożywczo-mięsnych , u rybaka , na bazarach lub na ulicy.
Istotną sprawą dla producenta jest ich forma przetworzenia produkowanych ryb , ponieważ ryby niepatroszone ( świeże, mrożone ) toleruje zaledwie co dziesiąty Polak.
Najwięcej było zwolenników ryb patroszonych i filetów lub wędzonych ( łącznie 57 % ) przy czym liczba chętnych rośnie. Większość konsumentów uważa ,że ryby są stosunkowo drogie zwłaszcza w stosunku do innych produkcji mięsnych.
Tylko co piętnastemu konsumentowi ceny ryb nie wydają się zbyt wygórowane.
Pomimo regularnych różnic konsumentów i zrównoważonej dostępności poszczególnych gatunków , powyższe wyniki badań aktualnych upodobań polskich konsumentów winny wpłynąć na specjalizację produkcji i jej formy sprzedaży.
Niezmiennie od lat obserwuje się w całym kraju nieustające zainteresowanie rolników i innych użytkowników wód tzw. przyzagrodowym chowem ryb w małych stawach karpiowych oraz w płytkich stawopodobnych zbiornikach wodnych .
Zagospodarowanie rybackie małych zbiorników wodnych, w tym głównie stawów , poza chowem ryb ma wielu nieprzeliczalnych walorów pozarybackich o charakterze ekologiczno-środowiskowym , użytkowym oraz estetyczno-krajobrazowym. Do najważniejszych z nich należy wykorzystanie rolniczych nieużytków , małą retencję wodną , lokalne nawodnienie rolnicze i ogrodowe , chów ptactwa wodnego, utylizację ścieków gospodarskich , sporty wodne , rekreacje , wędkarstwo i inne. Nie bez znaczenia dla rolnika są korzyści rolniczo-rybackie , możliwe do uzyskania w każdym gospodarstwie rolnym.
Chów ryb , oprócz produkcji na potrzeby własne pozwala na dostarczenie dodatkowych ilości cennych gatunków ryb na lokalny rynek, stanowiąc jednocześnie uboczne źródło dochodu dla użytkownika .
Przyzagrodowy chów nie jest zajęciem skomplikowanym , jednak wymaga pewnego zasobu wiedzy podstawowej o warunkach życia ryb i ich potrzebach oraz procesach zachodzących w środowisku wodnym . Konieczna jest także znajomość podstawowych zasad budowy stawów oraz podstaw technologii chowu ryb. Jak wynika z zebranych na szkoleniach i kursach rybackich , nie wszystkie nowe inwestycje rybackie spełnią oczekiwania farmerów i hodowców stawowych. Przyczyną są głównie : wadliwy wybór terenu pod budowę stawu oraz niewłaściwe bądź „ oszczędnościowe „ wykonanie robót wodno-melioracyjnych. Mankamenty te , oprócz ograniczonych środków finansowych ( kredytów ) wynikają głownie z braku przygotowania oraz doświadczenia wodno-rybackiego.
Hodowla ryb na potrzeby sprzedaży wymaga przygotowania odpowiednich warunków . Niezbędne jest zgłoszenie jej choćby do inspekcji weterynaryjnej. Nie każdy zarybiony staw oznacza towarową hodowlę ryb. Może on służyć również innym celom , na przykład prowadzeniu komercyjnego łowiska lub zwiększeniu atrakcyjności agroturystyki.
Tego i wielu innych ciekawych rzeczy dowiecie się z książek dostępnych w naszym asortymencie.
https://www.aquapoltech.pl/41-wiedza-i-literatura
adres e-mail : handel@sdk.com.pl tel. 601-661-089
zdj. nautica.poznan.pl, nurkomania,fishingnews,wedkarstwo-forum,luxfish.pl, medianauka,pzw-przyjezierze.slupsk.pl,
zdj. wikipedia.pl, sklep.smolinfish, firseafood, karpnax.pl, zarybianiestawu.pl